Dictionary of Greek. 2013.
Τ, τ — Το δέκατο ένατο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου. Προέρχεται από το σημιτικό tâw (= σταυρός) που γραφόταν +, x. Στα αρχαία ελληνικά αλφάβητα το ταυ είχε το σχήμα που έχει και σήμερα, δηλαδή Τ. Από φωνητική άποψη, το ταυ της αρχαίας και της νέας… … Dictionary of Greek
οδούς — ο (ΑΜ ὀδούς, όντος, Α ιων. τ. ὀδών) 1. το δόντι (α. «ο Στάθης κατέβαινεν εις το κενόν, σφίγγων τους οδόντας», Παπαδ. β. «ποῑόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων», Ομ. Ιλ.) 2. κυλινδροειδής απόφυση τού δεύτερου αυχενικού σπονδύλου, η οποία ονομάστηκε… … Dictionary of Greek
ακρόριζο, οδοντικό — Το ακρότατο μέρος της ρίζας του δοντιού. Αναπτύσσεται μετά τον σχηματισμό του δοντιού και, από οστολογική άποψη, περιέχει τη βασική ουσία της οδοντίνης, που περιβάλλεται από ένα είδος οστεώδους φλοιού. Στο εσωτερικό της διακρίνεται ο ριζικός… … Dictionary of Greek
